Dit jaar bestaat BCM 45 jaar! In 1969 is BCM begonnen in een oude veilinghal en werd er gespeeld met houten rackets en ‘shutjes’. De vereniging groeide en groeide en op haar hoogtepunt had zij drie avonden in de week bezet en kon de jeugd op vrijdagmiddag vrijspelen. In het weekend werd er competitie gespeeld.
25 jaar geleden ben ik als jeugd-lid begonnen en telde de vereniging 350 leden. Roos in ’t Veld was de trainster op de vrijdag bij de jeugd. Ruud van Gils was de trainer voor zowel de jeugdselectie als de senioren en leerde ons het hoog-kort-kort. Bij de spelers die nu nog badmintonnen bij BCM staat die oefening nog in het geheugen gegriefd maar … als dit in de wedstrijd goed werd uitgevoerd dan leidde dit vaak wel tot succes. 2 jaar later ben ik doorgestroomd naar de senioren en startte ik in de competitie in de zevende klasse district in team 9 met Theo, Leon en Ina en de laatste naam ben ik helaas vergeten. Het jaar daarop in de derde klasse met o.a. Jeffrey, Roos en Betty. Heerlijke wedstrijden gespeeld en strijden om het kampioenschap. Dat waren nog eens tijden.
Ook de clubkampioenschappen waren elk jaar een grootst festijn. Wie zou Fred Veldhoen dit jaar verslaan ? Hij had immers de beker 9x op een rij gewonnen. Doordeweeks de voorrondes en in het weekend de finales. Ik weet nog dat ik een keer 10 partijen op zondag moest spelen, dat was nog eens bikkelen.
Een jaar later ben ik in het eerste team gaan spelen samen met Fred, Sanne en Jolanda. Het eerste seizoen werden we tweede in de poule en de jaren erna drie keer op rij kampioen met Stephanie. De dames werden ingewisseld voor andere dames en af en toe werd er een heer toegevoegd maar na een paar jaar hield die het meestal ook weer voor gezien. Samen met Chantal, Wilco, Edwin, Peter, Sheila en Jolanda (II) hebben we mooie partijen gespeeld en leuke dingen meegemaakt. Na de wedstrijd op zondagmiddag gingen we vaak met 15 man uit eten of bij iemand thuis eten. Saamhorigheid en gezelligheid ten top. Ook op donderdagavond na het vrij spelen werd er regelmatig tot in de late uurtjes een kaartje gelegd en bijgepraat over wat er die week gebeurd was. Maar ook het toernooi in Oostende wekt nog bij veel (oud)leden mooie herinneringen op. Tot 22:00 uur op zondag nog op de baan staan, direct terug naar huis rijden en dan bij Henk om 01:00 uur nog bitterballen eten. Ik heb ook nog in de toernooicommissie gezeten en voor het eerst het Maassluis Open georganiseerd; de eerste keer hadden we de woensdag voor het weekend dat het toernooi gehouden zou worden nog maar 30 aanmeldingen en was het toernooi gedoemd te mislukken maar twee dagen later kwamen er toch nog 60 aanmeldingen binnen en werd het toernooi een groot succes. Het Maassluis Open is in totaal 5 keer georganiseerd.
Op dit moment speel ik nog steeds bij deze mooie vereniging en speel ik ook nog steeds met mijn maatje Fred, al 21 jaar in het eerste team. Afgelopen vrijdag reden we terug van de laatste competitiewedstrijd van dit seizoen en zongen we op de terugweg samen met Jolanda en Sheila mee met de Toppers. Als afsluiter een shoarmaatje aan de Haven en de competitie is weer goed afgesloten. Volgend jaar weer door met zijn allen ? Geen haar op mijn hoofd die daar aan twijfelt. Ik ben er trots op deel uit te mogen maken van deze prachtige vereniging die dit jaar haar 45-jarig bestaan viert. Een vereniging waar ik zo veel mooie herinneringen aan heb en waar ik ook zo veel vrienden aan over heb gehouden. Wat mij betreft nog 25 jaar erbij.
